Naliczanie podatków w Anglii: umowa o pracę vs self-employed

Jak wygląda rozliczanie podatków na Wyspach? W Anglii wysokość podatków i składek oraz sposób ich odprowadzenia może zależeć od formy zatrudnienia. Zgodnie z rozporządzeniem Unii Europejskiej, obywatele państw członkowskich mają obowiązek odprowadzania podatku w kraju, w którym uzyskali dochód. Jeśli więc pracowaliśmy w Anglii, to musimy zapłacić odpowiednie należności brytyjskiemu urzędowi skarbowemu. Przybliżymy Wam dziś różnice między dwiema najpopularniejszymi z nich: umową o pracę i self-employed.

Naliczanie podatków w Anglii: różnice w formach zatrudnienia

W przypadku pracy w Wielkiej Brytanii na podstawie umowy, sposób rozliczania jest bardzo prosty. Podatek oraz składki na ubezpieczenie społeczne są odprowadzane przez pracodawcę od każdej wypłaty w systemie PAYE (Pay As You Earn), a pracownik nie musi w ogóle składać deklaracji podatkowej (Self Assessment) – chyba, że ma też inne źródło dochodów.

Nieco inaczej wygląda to przy samozatrudnieniu. Osoby ze statusem self-employed nie zostają pracownikami firmy, a jedynie zleca się im wykonanie danego zadania. Co najważniejsze, sami muszą odprowadzać podatek oraz składki, konieczne jest także złożenie deklaracji z rozliczeniem poprzedniego roku. Uwaga: w Wielkiej Brytanii rok podatkowy trwa od 6 kwietnia do 5 kwietnia, a deklarację podatkową należy złożyć do 31 października (rozliczenia w formie papierowej) lub 31 stycznia (rozliczenia elektroniczne).

Jeśli decydujemy się na self-employment, koniecznie musimy zgłosić ten fakt do HM Revenue & Customs, czyli brytyjskiego urzędu skarbowego. Należy mieć także na uwadze, że jeśli nasz obrót w ciągu ostatnich 12 miesięcy przekroczy 83.000 £, musimy zarejestrować się na VAT do końca kolejnego miesiąca. Pamiętajmy, że okres rozliczania w tym przypadku obejmuje 12 ostatnich miesięcy, a nie ostatni rok podatkowy.

Self-employment niesie ze sobą także pewne ulgi. Wydatki związane z naszym biznesem i wykonaniem zlecenia możemy odliczyć od podatku – są to np. koszty paliwa, biletów publicznej komunikacji, prenumeraty branżowej prasy czy rachunków za telefon. Wystarczy wykazać je w deklaracji podatkowej, nie ma konieczności dołączania ich do Self Assessment – musimy jednak przechowywać wszystkie dokumenty potwierdzające prawo do odliczenia od podatku przez kilka lat, na wypadek kontroli z HMRC.

Naliczanie podatków w Anglii: stawki

 Bez względu na to, czy jesteśmy zatrudnieni na umowie o pracę czy self-employed, sposób wyliczania podatków jest taki sam. Poniżej przedstawiamy tabelę podatków obowiązujących w Anglii w roku rozliczeniowym 2019/2020:

Kwota 12.500 £ jest także kwotą wolną od podatku i obowiązuje wszystkich z wyjątkiem osób, których roczny dochód przekroczył 125.000 £ [źródło: www.gov.uk].

Naliczanie podatków w Anglii – wyliczenia

 Aby wykazać możliwe różnice finansowe między tymi dwiema formami zatrudnienia, najlepszym sposobem będą odpowiednie wyliczenia. Załóżmy, że mamy osobę A, która jest zatrudniona w oparciu o umowę o pracę, a jej roczny dochód wyniósł 24.000 funtów. Osoba B natomiast ma status self-employed, a jej roczny obrót wyniósł również 24.000 £. Wykazała jednak zwolnione z podatku wydatki na kwotę 2000 £, więc jej podstawa do wyliczeń wynosi 22.000 £.

Jak widać, osoba B zapłaciła 400 £ mniej podatku niż osoba A, gdyż miała mniejszą podstawę do wyliczeń. Patrząc jednak na to wyliczenie z ogólnej perspektywy, można uznać różnice za znikome – procentowa wysokość podatku jest taka sama, więc jedynymi czynnikami, które mogłyby mieć decydujący charakter byłyby znaczące różnice w zarobkach lub wykazanie przez osobę B większych wydatków, które można odliczyć od podatku.

 Naliczanie podatków w Anglii – zalety i wady różnych rozwiązań

 Oprócz różnic finansowych, warto zwrócić także uwagę na korzyści i słabe strony tych form zatrudnienia. Zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę jest doceniane ze względu na większą stabilność – umowa gwarantuje nam stałe wynagrodzenie oraz określa warunki zakończenia współpracy. Przy tej formie zatrudnienia obowiązują Cię wszystkie określone w ustawie prawa pracownicze, w tym możliwość skorzystania z urlopu wypoczynkowego czy zwolnienia lekarskiego w przypadku choroby. Jakie są minusy tego rozwiązania? Dla niektórych jest to szef, który nadzoruje naszą pracę i przed którym odpowiadamy za nasze zadania. Kolejną wadą jest ściśle określony czas oraz miejsce pracy – swoje obowiązki służbowe musimy wykonywać w siedzibie firmy lub innym wyznaczonym miejscu, w ustalonych odgórnie godzinach.

Jak to wygląda w przypadku self-employment? Przede wszystkim sam jesteś sobie szefem, dzięki czemu to Ty ustalasz miejsce i czas pracy oraz wybierasz tylko te zadania, które chcesz zrealizować. Nie ma tu też relacji przełożony-podwładny – osoby, dla których wykonujesz projekty, są Twoimi klientami lub zleceniodawcami. W Anglii samozatrudnieni mają także niższe składki na ubezpieczenie społeczne. Jakie są wady tego rozwiązania? Po pierwsze, nie obowiązują Cię prawa pracownicze. Oczywiście, możesz zrobić sobie urlop lub pójść na zwolnienie lekarskie, ale musisz liczyć się z tym, że nie będzie osoby, która przejmie Twoje obowiązki na ten czas. Po drugie, Twój dochód uzależniony jest od ilości zleceń, przez co istnieje ryzyko, że nie będzie on stały. Musisz także pamiętać o odprowadzaniu podatku i składek oraz składaniu deklaracji podatkowej. Co najważniejsze i być może najbardziej odstraszające w self-employment to pełna odpowiedzialność za własną działalność.

Mamy nadzieję, że udało nam się wyjaśnić różnice między umową o pracę a samozatrudnieniem. Praca w oparciu o umowę będzie idealna dla osób, które czują się dobrze w zespole, chcą ograniczyć liczbę swoich obowiązków, a nadzór przełożonych im nie przeszkadza. Self-employment to natomiast rozwiązanie dla osób, które zastanawiają się nad otwarciem własnej firmy, są odpowiedzialne i terminowe, lubią podejmować ważne decyzje i potrafią same zmobilizować się do pracy. Która z nich będzie lepsza dla Ciebie? O tym musisz zdecydować już sam.